Profil użytkownika edkrak
Zabrakło jakiegoś ciekawego pomysłu, erotyzmu specjalnie nie czuć, ot taki tam teatr telewizji. Nie polecam.
Nigdy do mnie nie trafiał ten film. Denerwuje mnie to stylizowanie na kino lat 40./50. Zdecydowanie wolę naszą polską "Klątwę doliny węży".
Orientuje się ktoś czy na tegorocznym WFF są jakieś tytuły, które koniecznie trzeba obejrzeć? Przejrzałem cały program i chyba po raz pierwszy nie znalazłem ani jednego filmu, którym bym się autentycznie podjarał. Od biedy może obejrzę nowe filmy Breillat, Greena albo Zhangke, ale generalnie to na pierwszy rzut oka wygląda to słabo. Nawet moja (kiedyś) ulubiona sekcja - Wolny Duch, wydaje się kompletnie nijaka.
Edycja: Ok, zerknąłem jeszcze raz na program i widzę "Big Bad Wolves", który zebrał 2 nagrody podczas Fantasia Festival, w tym za najlepszy scenariusz, więc znalazłem pierwszy osobisty "must see".
PS. Coś przegapiłem, czy jeszcze żaden festiwal w Polsce nie wyświetlił "La Danza de la Realidad"? To raczej porażka, że nie zobaczymy w 2013 najważniejszego tegorocznego filmu. Może chociaż Filmy Świata Ale Kino nie zawiedzie?
Pełny akcji i świetnie wykonany technicznie, ale niestety jest to film kompletnie bez duszy i ciężko skupić się na fabule (nijakiej zresztą), bo cały czas niesamowicie rzuca się w oczy scenariusz chłodno skalkulowany, tak aby dotrzeć do jak najszerszej widowni. Najbardziej irytują te przewidywalne, powtarzające się gierki z widzem. 'Zaraz Spock zginie w wulkanie... nieeee, CUD! Zaraz statek z całą załogą wybuchnie... nieeeeee, CUD!' itd. W sumie nawet się nudziłem i od biedy można obejrzeć, ale jest to raczej film do odhaczenia i zapomnienia.
Sama historia specjalnie nie porywa, ale ze względu na masę zabawnych i absurdalnych scen warto obejrzeć. Szkoda tylko, że ktoś wpadł na idiotyczny pomysł, żeby w napisach zmienić japońskie nazwiska na angielskie, co było mocno rozpraszające.
PS. Film był puszczany z DVD (bądź innego cyfrowego nośnika o niskiej rozdzielczości). :(
Ktoś tu chyba próbował być francuskim Chaplinem, tylko nie zauważył, że się spóźnił jakieś 30 lat.
Połączenie wietnamskiego akcyjniaka i filmu kung fu. Miks ten sprawdza się doskonale - sceny kopane pierwsza klasa, czemu trudno się dziwić patrząc na świetną obsadę aktorską, a wybuchy i strzelaniny też są niczego sobie. Do tego końcowa bitwa jest po prostu rewelacyjna. Biorąc pod uwagę, że DVD można dostać za gorsze, to nie zastanawiać się tylko kupować!
Film równie nędzny co mój gust, tak więc jestem usatysfakcjonowany. ;)
Nieoglądalny syf - wyłączyłem po pół godziny. Niewiarygodne jak DGG w niecałe 10 lat z jednego z najbardziej obiecujących amerykańskich reżyserów stał się jednym z najgorszym. Teraz zabiera się za remake Suspirii, czym jak mniemam chce się pogrążyć jeszcze bardziej.
Jak to w przypadku pozostałych filmów kręconych przez D'Amato na Dominikanie - tytuł bardziej zachęcający niż sam film. Szczególnie nudzi pierwsza połowa filmu przepełniona nudnymi scenkami erotycznymi/porno. Jak już się pojawiają zombiaki robi się ciekawiej, choć też czadu nie ma. W sumie można by było ten film skrócić o 20-30 minut i by nawet dawał radę, a tak to strasznie ciągnie się momentami. Za to muzyka pierwszorzędna.
Bałem się że humor może zepsuć ten film, ale nie myślałem że będzie aż tak źle. Tragiczna gra aktorska szczególnie żeńskiej części obsady wprawia w zażenowanie, a powierzone im żałosne żarty z pewnością nie pomagają. Parodiowanie innych filmów SF również wyszło wyjątkowo drętwo. Jak dla mnie największy zawód w tym roku.
Tandetny i naiwny, ale ogląda się świetnie. Nawet nie potrafię powiedzieć dlaczego. Szkoda że tak szybko się skończył.
Pierwsze odcinki były niezłe, ale z czasem coraz bardziej zaczynają denerwować nieciekawe postaci. No ale są zombiaki i trochę gore, więc jakoś da się to oglądać.
Film niestety za bardzo się ciągnie, ale i tak brawa za tematykę. Bo jak często się kręci musicale o nazistach chwytających kosmitów w prezencie dla Hitlera? Poza tym mamy tu wybuchy, pościgi i od groma tandetnych scen oraz piosenek, ale brakuje tu nieodłącznych elementów każdego dobrego sera, czyli seksu i przemocy. Mimo wszystko szkoda, że takiego kina już się u nas nie tworzy. A na koniec najlepsza piosenka z filmu: http://www.youtube.com/watch?v=A8FmOLhCKzA :)
Zdecydowanie najlepszy "animal attack" jaki widziałem. Całość jest nakręcona z przymrużeniem oka, ale też nie przesadzono z ilością humoru, do tego piękne kobiety, sporo krwi i piranie wżerające dzieciaki. Doskonały w swym gatunku, "Szczęki" mogą się schować.
Tak przy okazji komentarzy o podwójnej stronie na filmasterze przypomniał mi się ten film. Choć może słowo "przypomniał" nie jest tu najlepszym jakie mogłem użyć, bo niemalże nic z tego filmu nie pamiętam, a oglądałem go nie tak znowu dawno bo 3 lata temu. Generalnie wtedy odebrałem to jako mocno przeciętne stare romansidło, a do dzisiaj w sumie żadna scena nie utkwiła mi w pamięci. Ktoś wytłumaczy skąd uwielbienie dla tego filmu i jakże liczne wymienianie go wśród arcydzieł lat 30.? To typowy syndrom kultu przedwcześnie zmarłych artystów, czy ja po prostu czegoś tu nie dostrzegam?
Wow, cóż za mózgojeb! Mimo minimalnego budżetu twórcom udało się wprowadzić tu niesamowity surrealistyczny, mroczny i przytłaczający klimat, co jest w dużej mierze zasługą świetnej ścieżki dźwiękowej. Niczym koszmar z którego jak najszybciej chciałbyś się obudzić.
Choć cały film generalnie nie jest zły, to w niektórych momentach szpilbergskość tak wylewa się z ekranu, że robi się niedobrze. Szczególnie końcówka jest niesamowicie tandetna. Po prostu czuć, że choć Abrams stał na planie i wszystkim kierował, to Steven stał tuż za nim, trzymał go za jaja i rytmicznie ściskał, co by było wiadomo kto tu tak naprawdę rządzi.
Poszukuję tego filmu, format dowolny. W latach mniej więcej 1999-2001 film był wyświetlany w polskiej telewizji na kanałach "Formuła 1" i/lub "Polsat On", także nagranie z telewizji jest również mile widziane.
Co za tandeta! Romans między głównymi bohaterami jest niesamowicie patetyczny, znają się ledwie od paru dni, a już by za siebie chętnie umierali. Do tego tyle tu stereotypów, że aż boli - Francuzi w filmach Monty Pythonów byli już chyba bardziej realistyczni - to mogłoby by zadziałać gdyby było śmiesznie, ale nie jest. Przydałoby się gdyby ten film nakręcono z przymrużeniem oka, ale niestety cały czas odnosi się wrażenie jakby twórcy traktowali swoje "dzieło" na poważnie i chcieli nam przekazać historię o wielkiej sile miłości - ja tego nie kupuję. Jakby tego było mało to jeszcze żałosne sceny procesu, podczas którego musimy przez dobre parę minut słuchać kłótni o wyższości Wielkiej Brytanii nad Ameryką, tudzież na odwrót. Taaaaa... wiele mnie to obchodzi. Naiwny i kiczowaty gniot, ale podwyższam ocenę o oczko za ładne zdjęcia.